- veteratorius
- vĕtĕrātōrĭus, a, um, adj. [veterator, II. A.], crafty. cunning, sly (Ciceronian):
nihil ab isto tectum, nihil veteratorium exspectaveritis: omnia aperta, omnia perspicua reperientur,
Cic. Verr. 2, 1, 54, § 141; so,ratio dicendi,
id. Brut. 75, 261.—* Adv.: vĕtĕrātōrĭē, craftily, cunningly, slyly:dicere (with acute),
Cic. Or. 28, 99.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.